Bir güvenlik unsuru olarak battaniye.

Gece yatarken esrarengiz şeyler duyunca veya görünce birden battaniyeyi kafaya kadar çekeriz. ''Hayatta böyle bir şey yapmam'' diyenler adreslerini verirlerse sevgilerimi yollayacağım. Yoksa yollamam. Bu konuda çok netim.

Ne diyordum... Evet battaniye. Şu korku denen meret kafa bırakmıyor ki insanda, o kadar kafa bırakmıyor ki o korkuyla battaniyeyi adeta çelik bir örtü olarak görmeye başlıyoruz. Sonra hemen battaniyeyi kafaya kadar çekiyor ve içimizden ''EVEET BATTANİYEYİ VÜCUDUMA SARDIĞIMA GÖRE ARTIK GÜVENDEYİM, ÖLÜMSÜZÜM BEN, HANGİ TÜR 'YARATIK'(evet) GELİRSE GELSİN BANA Bİ ŞEY YAPAMAZ OLEEĞY'' diye geçiriyoruz.

Bu sırada bir kere de durup ''napıyorum ya ben?'' diye düşünmüyoruz ha, o sırada yalnızca battaniyenin tüylü yüzeyine odaklanmış, gördüğümüzü veya duyduğumuzu sandığımız şeyin battaniye tarafından alt edilmesini bekliyoruz. Dışarıda kanlı bir savaş gerçekleşirken biz battaniyenin altında güvenliyiz. He canım.

Sonra böyle ilahi mesaj gibi bir şey geliyor ve o battaniye birden açılıyor, battaniyeyle kaplı alan açılınca, içerisindeki insan nefesi sıcaklığı etrafa yayılıyor, battaniyenin içinde oksijensiz kalan biz saniyede 415674567 kez nefes alıyor ve etrafımıza bakınıp ''gerçekten bir şey yok'' diyerek tekrar battaniyemize sarılıyoruz. Sonrasında da , battaniye tarafından hayatımız kurtarıldığı için huzurla uykuya dalıyoruz vs.

Niye böyle şeyler yapıyoruz hiç bilmiyorum.

foto.