Metin.

Evvel zaman içinde 7-8 yaşlarında, Türkçe ödevini yapmaya çalışan saf bir çocuk varmış. ''Yukarıdaki bıdıbıdıda ne anlatılmak isteniyor?'' sorusu olan bir ödevmiş bu.

Çocuk bir soruda takılmış, bakmış bakmış bir anlam verememiş. Parçayı tekrar tekrar okumuş ama soruda sorulan o ''metin''den gerçekten de parçada hiç bahsedilmediğini görmüş. ''Ama nasıl olur da 'Metinde ne anlatılmak istenmektedir?' diye sorusu olan bir parçada ''metin'' adında biri yok?'' diye kendi kendini sorgulamış, saf çocuk.

Daha sonra kafasındaki kısırdöngüye neden olan 'Metin kimdir, metinde olan nedir, metin nerededir, ben o metinin...' diye giden sorulara bir son vererek dayısının yanına gidip bilmiş bilmiş; ''Ya bu soru yanlış galiba, metin diye biri yok burda di mi. Hm?'' diye sormuş...

Dayısı o sırada ne yapacağını bilememiş. İlk önce çocuğun suratına Saba Tümer'den hallice bir kahkaha patlatmış (Saba Tümer Kahkahası 10 yaşından küçüklerde histerik nevroza yol açmaktadır. kaynak:tübitak) daha sonra da yeğencağızına ''O metin öyle metin değil *kahkahalar* şey işte şurda yazılı olan şey var ya ona metin deniyor. Metin o senin bildiğin metin değil yani *kahkahalar* aman neyse boşver sen onu, aslında hepimiz bir metin değil miyiz dayısı? Metîn olmalıyız, hergüne bir metin, metinler ölmesin, ehm hepimiz metiniz demiş miydim?'' diyerek o metinin hangi metin olduğunu biraz dalga geçici bir yöntemle de olsa açıklamaya çalışmış.

-

Evet merhaba. O hikayedeki mal benim. Yani bendim. Bir zamanlar öyleydim. Dim dim dim. Öyleyken böyleydim, nerden nereye. Hebele hübele.

Foto.