Nereye çekersen oraya.

Bazı cümlelerde kelimeleri ne tarafa çekersen o taraftan anlam kazanır ya hani, onlara örnek vermek istedi canım. Nasıl bir şey çıkacak bilmiyorum artık... Can sıkıntısı.

''Gelin bak ne buldum.'' - Bunu ilk gördüğümüzde ''Şş millet bakın ben ne buldum!'' diye arkadaşlarına çığıran bir insan geliyor aklımıza, ama aslında öyle olmayabilir. Gelinine ''Bak ne buldum.'' diyen bir kaynana da olabilir bu kişilik. ''Gelin kıııızz bak ne var burda al da çocuğa yidir!!!'' şeklinde.

- Bu arada kaynana ne itici bir kelimedir ya. Sesli sesli söylesene bi; KAYNANA!!!

''Gül gül gül öldüm.'' - Şimdi bunu görür görmez ''Yanlış yazmışsın onu, gül gül öldüm diye yazılır o bi kere!'' dersiniz siz. Hayır canım öyle değil işte. Anlatayım olayı... Bunlar evde pijama partisi yapan 2 kız. Şimdi sen kesin içinden diyorsundur ''2 kişilik parti mi olur lan?'' diye, diğerleri ekmiş bu ikisi kalmışlar işte karıştırma orasını... Neyse ne diyordum, bunlardan birinin adı Gül, diğerinin adı da Zırtapoz. Zırtapoz, Gül'ün anlattığı bir şeye gül gül ölmüş o yüzden. Ya da kısaca şöyle anlatayım; Gül'ün anlattığı şeye o kadar çok gülmek ki ölmek.

''Üstüme basıp geçme yar.'' - Evet bu cümleyi sayın Gökhan Kırdar'ın şarkısından hatırlıyoruz. Yıllarca bu sözleri dinlerken içimden kıs kıs gülmüş bir insanım. Cümledeki ''yar'' aslında; sevgili, aşık olunan kişi, yavuklu, beşik kertmesi, manita anlamlarında kullanılırken ben o ''yar''ı hep başka tarafımdan anlamak istedim, kendimi eğlendirdim, evet o insan benim. ''Üstüme basıp geçme... Ama yar, deş, her yarımı yarala benim ona razıyım.'' diye anlamak istedim, ben böyle normal olmayan bir insanım.

İşte böyle... Ne güzel bir dilimiz var değil mi arkadaşlar, ah bizim Türkçemiz, ne güzel Türkçemiz, işte o biziiiiim o biiziiiiim Türkçemiiizzz!!1!!1! *arka planda alkışlar koparken, Finduilas sahneden Tansu Çiller edasıyla el sallayarak iner.*

Foto.